Inhoudsopgave
Voor consumenten worden de termen porselein en keramiek vaak door elkaar gebruikt alsof het om hetzelfde gaat. En dat is begrijpelijk, want keramische en porseleinen tegels worden voor dezelfde toepassingen gebruikt, worden op dezelfde manier geïnstalleerd en hebben grotendeels dezelfde voor- en nadelen als vloer- of wandbekledingsmateriaal. Tegelijkertijd beweren verkopers in tegelwinkels vaak dat er een wereld van verschil is tussen de twee, waarschijnlijk om het cachet en de hogere prijzen van porselein te rechtvaardigen. Is er echt een verschil tussen porselein en keramische tegels?
Porselein en keramische tegels maken beide deel uit van de grotere categorie tegels die over het algemeen keramiek genoemd kan worden – een categorie die alle harde tegels omvat die gevormd zijn uit natuurlijke aarden klei en door hitte verhard zijn. In de moderne tegel industrie, echter, porseleinen tegels bezetten hun eigen categorie, toegewezen daar omdat ze voldoen aan bepaalde specificaties.
Porseleinen tegels
Porseleinen tegels hebben een waterabsorptie van 0,5 procent of lager. Om dit te testen wordt de gebakken tegel eerst gewogen, vervolgens vijf uur gekookt en moet deze daarna 24 uur in water liggen. Dan wordt hij opnieuw gewogen. Als de tegel minder dan de helft van een procent meer weegt als gevolg van waterabsorptie in het oppervlak, wordt hij als porselein beschouwd.
Om deze dichtheid te bereiken, wordt een speciaal kaolien kleimengsel gebruikt, dat fijner en zuiverder is dan de meeste keramische klei. Het bevat gewoonlijk een aanzienlijk gehalte aan kwarts en veldspaat. Porseleinen tegels worden gebakken bij temperaturen tussen 1200 en 1400 graden Celsius. Voor de consument is het meestal voldoende te zeggen dat porselein een dichte, fijnkorrelige, gladde tegel is die ondoordringbaarder is voor water dan gewone keramische tegels.
Porseleinen tegels worden vrijwel altijd geglazuurd – een coating van vloeibaar gemaakt glasmateriaal – terwijl sommige vormen van keramische tegels ongeglazuurd worden gelaten. In de regel zijn porseleinen tegels ondoordringbaarder dan keramische tegels en zijn zij dus minder onderhevig aan infiltratie van water.
Keramische tegels
Tegels die als keramisch worden genoemd, zijn gemaakt van een grovere klei met een kleinere verhouding van fijne kaolienklei, en missen over het algemeen enkele van de toevoegingen die in porseleinklei worden gebruikt. Keramische tegels worden gebakken bij lagere temperaturen, over het algemeen niet meer dan 900 graden Celsius. Keramische tegels kunnen iets gevoeliger zijn voor infiltratie van water dan porseleinen tegels, hoewel deze verschillen vrij minimaal zijn als de keramische tegel geglazuurd is.
