Inhoudsopgave
Artiesten, muziekliefhebbers en de schrijvende pers noemen ze vaak in één adem: de twee grote festivals Pinkpop en Lowlands. Maar wie wel eens op beide festivals geweest is, kent de ontelbare verschillen. We sommen er een aantal op, zodat ook de leek voortaan een idee heeft van deze beroemde evenementen.
Overeenkomsten: onder andere het energieverbruik
Overeenkomsten zijn er misschien net zo veel, overigens. Zowel het Limburgse Pinkpop als het in de Flevopolder plaatsvindende Lowlands vormen een logistieke uitdaging van heb ik jou daar. Beide moeten goede contracten met energieleveranciers hebben omdat ze, en niet alleen voor de duur van het festival, een compleet dorp op moeten zetten met campingvoorzieningen, horeca, winkels, kleedkamers, podia, tenten en kantoren – alles met wifi. Dat kost nogal wat ampères. Daarnaast hebben ze vrijwel dezelfde doelgroep: jonge muziekliefhebbers. Al is Pinkpop van huis uit een Limburgs feestje waar de leeftijdscategorieën wat meer uiteenlopen.
Straattheater en nachtprogrammering
Lowlands (1993) is jonger dan Pinkpop, dat in 1970 begon in Geleen. En dat is te zien aan van alles. Waar Pinkpop enkele podia heeft om haar programmering over te verdelen, telt Lowlands er om en nabij de tien. Op Pinkpop ligt de nadruk op het muziekaanbod: het motto van de vorig jaar afgezwaaide festivalbaas Jan Smeets is zoiets als ‘bands, bier en gezelligheid’. Lowlands is breder georiënteerd met (straat)theater, dans, cabaret, discussie, niks is te gek in augustus in Biddinghuizen. Intussen kun je op Pinkpop meer krijgen dan patat (of friet?), maar al sinds de allereerste editie kun je je op Lowlands te buiten gaan aan lekkernijen uit welk werelddeel dan ook. En dat kan tot diep in de nacht, op tijdstippen dat het op Pinkpop de bedoeling is dat iedereen in zijn slaapzak ligt.
Gitaren versus laptops
En binnen die muziek wordt een zelfde smakenpallet gebruikt: Pinkpop is toch vooral een gitaarfestival. Toen daar in 2005 enigszins van afgeweken werd, kelderde de ticketverkoop enorm. Natuurlijk hebben elektronische acts als Faithless, Tiësto en Junkie XL hun opwachting gemaakt in Landgraaf. Daar kon men simpelweg niet omheen. Maar op Lowlands wordt niet vreemd opgekeken van een band die bestaat uit vijf man die een laptop bedienen.
Snackgedrag
Pinkpop-gangers zijn gewend om eerst het aanbod te checken en dan een kaartje te kopen, Lowlanders schaffen hun toegangsbewijs blind aan: gezellig wordt het toch wel. Een planning maken welke acts niet gemist mogen worden, gebeurt niet meer. Lowlands speelt met de vele podia en affiches met honderden (kortere) optredens in op het snackgedrag van de bezoeker en laat meer aan de spontaniteit over. Al doen de écht memorabele festivalhoogtepunten zich op de één of andere manier altijd op Pinkpop voor.
