Inhoudsopgave
Er zijn verschillende manieren waarop je jouw identiteit kunt laten zien voor bijvoorbeeld een schriftelijk contract. Veel mensen hebben ooit wel eens gehoord van een handtekening, paraaf of digitale handtekening. Maar wat nu precies de verschillen tussen deze identiteitsvormen zijn weet bijna niemand. Er zijn echter grote verschillen tussen deze vormen en niet iedere vorm mag worden toegepast op elke ondertekening. In dit artikel laten we de verschillen zien tussen deze ondertekeningsvormen.
De handtekening
Een handtekening is een persoonlijke schriftelijke ondertekening, vaak van de naam van de persoon. Het wordt ook wel een signatuur genoemd. Het is een tekening van de naam in volledige vorm. De handtekening wordt gebruikt voor allerlei belangrijke ondertekeningen en contracten. Denk dus bijvoorbeeld aan de handtekening onder de hypotheek of onder het testament. Het voordeel van een handtekening is dat hij vrij lastig na te maken is, vrijwel niemand kan namelijk een handtekening precies namaken. Het nadeel van een handtekening is dat mensen die niet kunnen schrijven of lezen ook geen handtekening kunnen zetten, zij kunnen echter wel een paraaf maken.
De paraaf
Een paraaf is een afkorting van de volledige handtekening, de paraaf is dan ook meestal vrij kort en bestaat vrijwel altijd uit een of meerdere letters. Er is echter een groot verschil tussen de paraaf en de handtekening, de paraaf mag namelijk veel minder vaak gebruikt worden dan de handtekening. De handtekening is persoonlijker en moeilijker na te maken, de paraaf is simpeler en hierdoor is een vervalsing sneller mogelijk. Ook is het zo dat een paraaf niet volstaat voor belangrijke juridische documenten zoals een testament of huwelijksakte, hier is echt een handtekening voor nodig.
De digitale handtekening
Naast de handtekening en de paraaf is er ook nog de digitale handtekening, dit is een net iets andere vorm van identiteit. De digitale handtekening is het bevestigen van de identiteit door middel van technieken van de asymmetrische cryptografie, dit is een vorm van digitale ondertekening. Wanneer we kijken naar de digitale handtekening, dan zien we twee soorten algoritmen: een om te bevestigen dat de informatie niet is aangetast en de andere om de identiteit van de ondertekende te bevestigen. De combinatie hiervan is de digitale handtekening. Deze vorm van ondertekenen is lastiger om na te maken omdat het versleuteld wordt. Echter mag deze vorm van ondertekening ook niet worden toegepast op zeer belangrijke documenten en contracten.
Een ander verschil is dat een normale handtekening gecertificeerd kan worden door een speciale instantie. Deze instantie beoordeeld de authenticatie en controleert of er geen identiteitsfraude is gepleegd. Dit is niet het geval met de paraaf en digitale handtekening, deze kunnen moeilijker worden gecontroleerd en dat is dan ook de reden dat deze vormen niet mogen worden toegepast op belangrijke documenten.
Bron: https://stiply.nl/
