Inhoudsopgave
Wat is nou het verschil tussen blindheid en slechtziendheid? Dat vragen veel mensen zich af. Beide begrippen hebben veel overeenkomende kenmerken, maar verschillen toch van elkaar. Er zijn in Nederland meer mensen die slechtziend zijn dan mensen die blind zijn. Maar wat is het verschil tussen beide begrippen?
Blind
Vaak denken mensen dat iemand pas blind is als deze persoon totaal niks meer kan zien. Dat is niet altijd het geval. Blind ben je officieel als je een visus hebt van minder dan 0.05 in het beste oog of wanneer je een gezichtsveld hebt van 10 graden of minder. Wanneer je blind bent kan een bril je niet meer helpen. Je ziet dus niets of héél weinig. Er zijn hulpmiddelen zoals een taststok of een geleidehond.
Slechtziend
Slechtziend ben je als je een visus hebt van minder dan 0.3 in het beste oog of wanneer je een gezichtsveld hebt van 30 graden of minder. Er zijn heel veel soorten slechtziendheid. Sommige mensen die slechtziend zijn zien alles wazig, anderen moeten om een grote zwarte vlek heen kijken. Weer anderen kijken als het ware door een buis heen. Kortom, elke slechtziende persoon ziet anders. Je hebt lichte, matige of zware slechtziendheid. Hierin heb je ook weer verschillende soorten. Een bril kan vaak helpen bij mensen die slechtziend zijn. Dit ligt aan het soort slechtziendheid.
De algemene overeenkomst tussen blindheid en slechtziendheid is dat mensen die blind of slechtziend zijn een visuele beperking hebben. Deze beperking kan gevolgen hebben voor het dagelijks leven. Wanneer je niet of niet goed kunt zien, dan probeer je dit zintuig vaak te compenseren met een ander zintuig. Bijvoorbeeld door te horen. Als je mensen niet kunt zien kun je ze wellicht wel herkennen aan hun stem. Ook kun je zo emoties horen als je deze niet kunt zien. Mensen met het erfelijke Ushersyndroom kunnen dit echter niet. Zij worden doofblind. Doofblind betekent dat deze mensen doof én blind worden. Het ene zintuig met het andere zintuig compenseren kan dus niet. Zij hebben dus een dubbele beperking.
