Inhoudsopgave
In zijn meest elementaire definitie is een vloerkleed een geweven stof die wordt gebruikt om een specifiek deel van de vloer te bedekken. Dit is iets anders dan de term “tapijt”, die over het algemeen, maar niet altijd, wordt gebruikt om tapijten aan te duiden die van muur tot muur reiken of aan de vloer zijn bevestigd; het verschil tussen een tapijt en een vloerkleed wordt hieronder nader toegelicht. De oorsprong van tapijten en vloerkleden is zeer uiteenlopend, maar de methode om tapijten te weven is grotendeels intercultureel. Over het algemeen worden tapijten gemaakt op weefgetouwen, de zogenaamde tapijtweefgetouwen.
Wat is nu echt het verschil tussen een vloerkleed en een tapijt?
Ook al gebruiken we de termen tapijt en vloerkleed alsof ze hetzelfde betekenen, technisch gezien is er eigenlijk een wereld van verschil tussen de twee. Zowel een tapijt als een vloerkleed worden gebruikt om te verwijzen naar een stuk dik laken dat gewoonlijk geweven wordt met behulp van organische vezels zoals katoen, jute (een plantaardige vezel die tot een sterke, grove draad kan worden gesponnen), zijde of wol. Een tapijt kan ook gemaakt zijn van synthetische materialen en beide worden vaak gebruikt om huizen en kantoren over de hele wereld te decoreren.
Tapijt Vs. Vloerkleed
Er zijn bijna oneindig veel manieren om een tapijt of vloerkleed te maken, en hoe ze eruit zien is vaak afhankelijk van het deel van de wereld waar ze vandaan komen en wanneer ze werden geweven.
Een van de meer officiële definities van de woorden tapijt en vloerkleed heeft te maken met de grootte. Het woord vloerkleed verwijst naar een kleiner item (zoals een tapijt dat ongeveer 2 meter bij 2 meter is) terwijl het woord tapijt verwijst naar grotere items (zoals een tapijt dat meer dan 2 meter breed en 2 meter lang is). Zowel tapijten als vloerkleden zijn in wezen vloerbedekkingen, met als enig verschil hoe groot ze zijn.
Hoogpolig of laagpolig tapijt/vloerkleed?
Als je goed kijkt, kan je zien dat de vezels van een vloerkleed in feite kleine lussen zijn die in de onderzijde van het kleed zijn geweven. Deze lusjes worden tapijtpool genoemd en de poolhoogte is de afstand tussen de bovenkant van de lusjes en de onderzijde van het tapijt.
Hoogpolig
Geschikt voor: Kamers met weinig verkeer (gastenkamer, kantoor, leeshoekje)
Hoogpolige tapijten hebben langere vezels en lussen en worden vaak shagtapijt genoemd. Door hun hoogte geven hoogpolige tapijten meer mee en voelen ze zachter aan dan laag- en middenpolige tapijten – maar ze zijn ook vaak moeilijker te stofzuigen. Om een hoogpolig tapijt zo lang mogelijk in nieuwstaat te houden, dien je het niet te plaatsen op plaatsen waar veel voetverkeer is.
Hoe het te stylen: De hoge lussen van een hoogpolig tapijt zorgen voor een unieke gezellige esthetiek, dus laat het tot zijn recht komen door het onder meubelstukken met tegengestelde elementen te plaatsen. Bijvoorbeeld, een donkerhouten salontafel op een wit hoogpolig tapijt zal een scherp contrast creëren en de zachte textuur van het tapijt naar voren brengen.
Laagpolig
Geschikt voor: Laagpolige tapijten zijn geschikt voor kamers waar veel mensen komen (woonkamer, eetkamer)
Omdat ze meestal zachter aanvoelen en het stofzuigen vergemakkelijken, zijn laagpolige tapijten het best geschikt voor kinderkamers – of om het even welke kamer in een huishouden met kinderen. En omdat de vezels strakker zijn en lager liggen dan de grond, is er bijna geen risico om over losse eindjes te struikelen.
Hoe stijl je het: De vezels van een laagpolig vloerkleed zijn strak en laag bij de grond en dienen meer een functie dan een esthetische, dus kies een laagpolig vloerkleed met een leuk of uniek patroon om te voorkomen dat het vloerkleed opgaat in de rest van de vloerbedekking.
